Reisverslag Namibië
Deze bestemming staat bij velen op de bucketlist. We vertellen u dan ook graag over een reis van meer dan drie weken door Namibië en Zuid-Afrika, het ‘echte’ Afrika. Een van onze reisspecialisten vertelt…
Per 4 x 4 op avontuur
In Windhoek stap ik in mijn stoere wagen. Een vierwiel aangedreven bakbeest met op het dak een tent. Klaar om Afrika te ontdekken. Een van de eerste plaatsen waar ik te midden van de overweldigende natuur mijn tent opsla is het Waterberg Plateau, een Nationaal Park. De rode rotsen steken af tegen het alom aanwezige groen, prachtig. Terwijl ik ’s avond de braai aansteek, geniet ik van de geluiden en de 360 graden natuur om me heen.
Het grootste wildpark van Namibië
Twee nachten lang is het Etosha National Park in het noorden van het land even mijn thuis. In het grootste wildpark van Namibië sta ik oog in oog met de neushoorn, leeuw, olifanten en giraffen. Tijdens een avondsafari kan ik mijn geluk niet op. Een luipaard poseert koninklijk voor mijn camera. Wat een magisch moment.
Oranje zandduinen
In de Sossusvlei geloof ik haast mijn ogen niet. Gigantische rood-oranje zandduinen zorgen in dit deel van het land voor een spectaculair landschap. Zonder enige twijfel moet dit een van de meest bijzondere natuurfenomenen in Afrika zijn. De 4WD is hier echt geen overbodige luxe, de weg naar deze prachtige plek is er een door diep en mul zand.
Met al mijn kracht tracht ik de duinen te bedwingen. ‘Big Daddy’ is de hoogste top. Niet te doen. Zelfs ‘Big Momma’ krijgt me op de knieën. Wat een opgave. Naar beneden daarentegen is een eitje. Al rennend sta ik snel weer beneden.
Onbekend
In vergelijking met Etosha en de Sossusvlei is het Trias gebergte een stuk onbekender. Er komt slechts een hand vol toeristen, maar wat is het hier mooi. Wat een verschil met Nederland. Een verlaten gevoel. Niet gek als je bedenkt dat ik slechts één auto per dag tegenkom in het gebied. Dit is waar ik acht jaar lang naar verlangd en naar toegeleefd heb.
De grens over
De dorre grond maakt plaats voor groen gras, de leegte voor straten vol mensen. Wat een verschil met Namibië. Zuid-Afrika doet ineens zo anders aan. Gelukkig is ook hier ruimte om van de natuur te genieten. Gecko Creek voorziet in eenvoudige hutjes maar met hangmat, van waaruit het uitzicht over de afgelegen vallei spectaculair is.
De Tuinroute bereis ik net te laat. De walvissen die hier voor de kust te zien zijn, zijn net twee dagen voor mijn aankomst verder getrokken. Als alternatief maak ik er een kanotocht en ga ik er paragliden. Het Tsitsikamma National Park staat synoniem voor een pittige, maar prachtige wandeling naar een waterval.
Kaapstad en wijn
Het laatste stuk van de reis is voor Kaapstad en de welbekende wijnroute. In plaats van zelf achter het stuur te kruipen, laat ik me langs verschillende wijndomeinen rijden. Een perfect einde van een perfecte reis!